śmiesznie

śmiesznie
śmiesznie {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., śmiesznieej {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w sposób śmieszny, budzący wesołość; komicznie, zabawnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Śmiesznie naśladować czyjś sposób mówienia. Było bardzo śmiesznie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie tak, jak należy, jak należałoby oczekiwać; źle, fatalnie, nieciekawie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Doprawdy, zachowujesz się śmiesznie! {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • śmiesznie — śmiesznieej przysłów. od śmieszny Śmiesznie kogoś przedrzeźniać. Być śmiesznie ubranym. ◊ Śmiesznie niski, śmiesznie mały «nieproporcjonalnie niski, mały w porównaniu z przeciętną normą» …   Słownik języka polskiego

  • śmiesznie — Żeby było śmieszniej «zwrot używany w sytuacji, gdy chce się podkreślić, że okoliczności, zdarzenia, sytuacje, o których mowa, są szczególnie zabawne, ciekawe, zaskakujące lub – ironicznie – nieprzyjemne»: Łatwo zapamiętać: Suzanne Lechicka,… …   Słownik frazeologiczny

  • dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • cudak — m III, DB. a, N. cudakkiem; lm M. ci cudakacy, te i, DB. ów «człowiek dziwacznie postępujący, wyglądający ekscentrycznie, śmiesznie; dziwak, oryginał» Uważać kogoś za cudaka …   Słownik języka polskiego

  • czupiradło — n III, Ms. czupiradłodle; lm D. czupiradłodeł «ktoś wyglądający śmiesznie, dziwacznie, nieporządnie, zachowujący się odstraszająco; straszydło, koczkodan» Była nie umyta, nie uczesana, istne czupiradło. Wziął za żonę jakieś czupiradło …   Słownik języka polskiego

  • fikuśnie — fikuśnieej pot. «wymyślnie, zabawnie, śmiesznie» Ubrać się, wyglądać fikuśnie …   Słownik języka polskiego

  • pajac — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «postać z dawnej komedii włoskiej, arlekin; trefniś jarmarczny lub cyrkowy w charakterystycznym stroju, błazen» Pajace cyrkowi. Wędrowny pajac. przen. «pogardliwie o kimś zachowującym się niepoważnie, śmiesznie,… …   Słownik języka polskiego

  • przebieraniec — m II, DB. przebieraniecańca, W. przebieraniecańcu a. przebieraniecańcze; lm M. przebieraniecańcy, DB. przebieraniecańców «człowiek przebrany za kogoś, występujący w kostiumie, w masce; człowiek śmiesznie, dziwnie ubrany» …   Słownik języka polskiego

  • spodenki — blp, D. spodenkinek 1. zdr. od spodnie Wyglądał śmiesznie w ciasnych spodenkach. 2. «spodnie z krótkimi nogawkami, strój chłopięcy lub turystyczny, gimnastyczny» Spodenki elastyczne, trykotowe. Spodenki harcerskie, sportowe, plażowe …   Słownik języka polskiego

  • fikuśnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., fikuśnieej, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zabawnie, śmiesznie; wymyślnie, nietypowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczesać się fikuśnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”